Sunday, August 16, 2009

Dag 10: Dagje Palm Beach

De ochtend van Katja en Ricks laatste duik, dus we worden om kwart voor acht gewekt. Zij gaan aan de zuidkust duiken en we zullen ze rond een uur weer ontmoeten bij Bugaloe om te lunchen.

Een half uurtje later sta ik ook op. Ik ontbijt met kandijkoek dit keer. Ook weer zoiets heel Nederlands, dat ik anders nooit eet. Jan en Jans, zoals we de twee duiven op ons balkon hebben gedoopt naar de bekende strip, zijn er ook weer. Ik wil hun gepoep echter niet en jaag ze weg. Ik zie, dat ze uitwijken naar het balkon van de kinderen. Daar worden ze wel liefhebbend ontvangen. Slimme dieren, die duiven!

Andere jaren ging ik vrijwel iedere dag op een strandwandeling, of naar Eagle Beach, of richting de vuurtoren. Dit jaar heb ik dat minder gedaan om mijn voet een kans te geven te genezen. Nog steeds heb ik er opeens een schietende pijn in, wat me doet vrezen, dat tien mijl hardlopen begin oktober er niet inzit.

Vanochtend wil ik toch weer erg graag een stuk langs het strand lopen. Helaas hebben Kai en Saskia er geen oren naar me te vergezellen, dus ga ik er alleen op uit. Zij gaan intussen met de vogels knuffelen.

In mijn bikini loop ik langs de rand van het strand. Wat een heerlijkheid toch, dit! Overal blijde mensen, een turquoise zee, wit zand, dat als klei tussen mijn voete aanvoelt, ik probeer het allemaal in mijn lange termijn geheugen op te slaan. Op een saaie, grijze winterse dag zal ik dit beeld weer tevoorschijn halen.

Bij de vissersboten maak ik een aantal foto's, maar eigenlijk is het al te laat op de dag. De lichtval is te scherp om de mooie kleuren, die ik wil zien, te krijgen. Verderop sla ik de windsurfers en vliegersurfers gade. Vooral die laatsten zijn zeer acrobatisch bezig en vliegen door de lucht.

Terug bij het hotel zijn Kai en Saskia nog steeds bezig met de vogels. Ze poseren gewillig met hun favorieten. Voor Kai is dat "Rainbow", een rood met paarse vogel, en voor Saskia "Lisa" een kleine kakatoe.

Voor Rick en Katja terugkomen, gaan Kai en ik nog even snorkelen bij de rotsen tegenover het hotel. Het is eigenlijk te laat op de dag, want door de vele motorboten, jet ski's etc., die vlak langs komen, is het water heel troebel geworden. Toch zien we nog een paar mooie koevissen en een kreeft. Dan komt de duikboot met Rick en Katja erop langsracen. Tijd om naar Bugaloe te gaan, dus.

Daar is Saskia ook al aanwezig. Katja kletst nog met een Nederlander, die ze op de duikboot heeft ontmoet. Kennelijk kunnen ze het goed met elkaar vinden, want het duurt maar! Wij hebben trek in lunch, dus Saskia gaat Katja halen. Ook zij neemt haar tijd, die Jouke moet heel wat zijn!

Het bruine stokbroodje met ham, kaas en ananas gaat er goed in. De Goudse kaas overal op is een van de dingen, die we hier zo lekker vinden. Het komt er in ons gebied in Amerika ook steeds meer in, maar we moeten het nog sterker promoten!

Na de lunch gaat Rick watersporten regelen. Kai en Rick willen de wave runner doen en Saskia en Katja het tuben. Ik ga met de meisjes mee, zodat ik op de boot kan fotograferen en filmen. Zo te zien is het erg wild voor ze. Ik ben blij, dat ik het niet doe, want het lijkt me funest voor rug en nek! De meisjes lachen wel, maar uiteindelijk vonden ze het toch wat teveel. Zo zag het er ook echt uit! De grote lol van vorig jaar hierbij ondervonden ze helaas niet.

Een andere boot brengt Saskia en mij terug naar ons hotel. Katja verkiest het terug te lopen. Rick en Kai zijn bij Eagle Beach aan het genieten van hun wave runners. Saskia wil weer gaan lezen bij het zwembad, maar ik heb zin om gewoon lekker in de zee te dobberen en zwemmen. Het is vandaag druk, er zijn ook veel lokale mensen op het strand. Dat maakt het wel gezellig. Al zwemmend heb ik heel wat te zien.

Als Rick en Kai terugkomen, komen ze ook even de zee in. Naar mijn gevoel zijn we teveel bij het zwembad en niet in deze heerlijke zee. Het is zo ontspannend hier! De deining van de golven heeft een hypnotiserende uitwerking. Ik zou hier wel uren kunnen liggen.

De anderen willen echter terug naar het zwembad. Onder het genot van een wijntje lees ik verder in mijn Nederlandse tijdschriftenschat. Intussen hebben we nog niets van Katja vernomen. Het is anderhalf uur, nadat ze heeft gezegd terug te zullen lopen.

Nu is Aruba een van de veiligste eilanden in het Caribisch gebied, maar ik voel me hier toch niet lekker bij. Als je heel langzaam loopt, neemt de afstand van de Pelican Pier tot hier op zijn hoogst een half uur in beslag.

Het is kwart over vijf en we hebben een reservering voor half zeven bij een restaurant een half uur rijden hiervandaan. Katja weet dat allemaal. Rick is niet bezorgd, hij is ervan overtuigd, dat Katja boven in de kamer is. Maar even later gebaart hij van de zestiende verdieping, dat zij er niet is.

Dan voel ik toch even paniek. Ik kan het niet helpen, dat het hele Natalie Holloway verhaal door mijn hoofd speelt, omdat het hier gebeurde. Ook is Katja met het tuben flink heen en weer geschud, dus wie weet heeft ze wel een medisch probleem gekregen. Ik weet het, ik maak me veel te snel druk.

Via het pad langs de hotels loop ik naar Unique Sports, de duikschool. Volgens Rick heeft ze daar iemand gevonden om mee te kletsen. Groot is mijn opluchting, als ik Katja's turquoise bikini herken! Ze heeft de hele tijd doorgebracht met de Nederlander, die ze op de duikboot heeft ontmoet. Prima, maar Rick en ik hadden dat graag geweten!

Boven maken we ons snel klaar voor het avondeten. De reservering is vanavond bij The Old Man and The Sea, vlak naast de Flying Fishbone van vrijdagavond. Dit is een nieuw restaurant, dus we zijn benieuwd.

Om te beginnen zien we, dat het bij de Flying Fishbone heel druk is en bij The Old Man and the Sea niet. Dit is een vrij nieuw restaurant, dus wellicht ligt het daaraan. Nu moet gezegd worden, dat de Flying Fishbone bepaald geen goedkoop restaurant is, maar hun gerechten zijn wel enorm goed!

We krijgen een leuk tafeltje in het zand bij The Old Man and the Sea en ieder een, door de eigenaresse zelf beschilderd, menu. Via een vlondertje kunnen we de, vandaag heel mooie, zonsondergang bekijken. Daarna bestellen we ons eten.

Om eerlijk te zijn heb ik moeite iets naar mijn gading te vinden. En dat heeft dan vooral met de prijzen te maken. Het minst dure gerecht kost $26! Kai bestelt dat, een simpele stir fry met kip, waar we thuis nog geen $20 voor betalen en dan wonen wij in een duur gebied.

Laten we zeggen, dat de kwaliteit van het eten bij dit restaurant prima is. Rick, Katja en ik bestellen de gevulde paprika met garnalen en kerriesaus. Het smaakt erg lekker, maar het is (in mijn ogen) de $33 ervoor niet waard! De menukaart is een schok qua prijzen en we waren hier niet gaan eten, als we dat van tevoren hadden geweten.

De kinderen willen graag dessert en Kai en Saskia bestellen de mint chocolate mousse. Dat is geen mousse! Dat is meer soep! Ze vinden het niet lekker. Katja's aardbeienijs is dat wel. De bediening in dit restaurant is erg goed, maar de rest is de enorme rekening niet waard. Ik denk niet, dat we hier zullen terugkeren.

De rest van de avond ontspannen we op de kamer(s). Morgen is onze laatste volle dag hier. Grappig, hoe tien volle dagen zo lang lijkt, maar dat is het ook zo weer voorbij!

En nieuwe foto's hier.

8 comments:

  1. Jammer, dat jullie vakantie er al weer bijna opzit. Hopelijk hebben/krijgen jullie geen last van die tropische storm die er aan zit te komen.

    Fijne laatste dag en een goede terugreis.

    gr, Ineke

    ReplyDelete
  2. Wat een avontuur die rit naar die pool. Fijn dat jullie er met een gids heen konden.

    Ik kan me voorstellen dat je vandaag ongerust was dat Katja niet op kwam dagen. Hoewel, toen ik las dat ze liever ging lopen dacht ik meteen, die gaat langs de Nederlander:))
    Maar hoe oud je kinderen ook zijn, je blijft altijd ongerust over ze.
    Jammer dat het restaurant zo duur was. Hangen er op Aruba geen menu's bij de ingang zodat je eerst de prijzen kunt zien?

    Groetjes Marjon

    ReplyDelete
  3. Ik heb genoten van jullie vakantie-verhalen, en natuurlijk ook van die prachtige fotos! Geniet de laatste dag, en een hele goeie terugreis he?
    Groetjes,
    Marie

    ReplyDelete
  4. Time flies when you're having fun...alweer jullie laatste dag. Jammer, maar jullie hebben het weer super gehad.
    Heerlijk toch, in je bikini langs het strnad lopen.

    ReplyDelete
  5. Wat jammer dat jullie vakantie er al weer bijna op zit! Vakantiedagen vliegen altijd zo snel om hè...Maar jullie hebben wel een heerlijke tijd gehad, ik heb genoten van de verhalen en foto's.
    Nog een hele fijne laatste dag en alvast een goede terugvlucht.

    Groetjes,
    Anja

    ReplyDelete
  6. Wat een leuke verslagen, krijg hierdoor zelf veel zin om (weer) naar Aruba te gaan (heb er heeeel lang geleden bijna 2 jaar gewoond)....
    Nog even over die autoverhuur: ik zou hun in ieder geval die $ 60 laten betalen toch? Dat lijkt mij het minste wat ze kunnen aanbieden!
    Gr,
    Evelyn

    ReplyDelete
  7. PS en de foto's zijn ook geweldig! Kunnen ze voor menig reisgids gebruiken....
    Fijne laatste dag nog!
    Gr,

    Evelyn (uit Amersfoort)

    ReplyDelete
  8. Geniet lekker van jullie laatste dag alweer, wat gaat de tijd hard maar zeker een vakantie om op terug te kijken.

    ReplyDelete