Thursday, August 13, 2009

Dag 7: Paardrijden!!!

Als kind droomde ik ervan om te leren paardrijden en een eigen paard te hebben. Mijn ouders vonden lessen echter veel te duur en later is het er nooit meer van gekomen. Wel heeft Katja toen ze een jaar of tien was les gehad. Dat was echter zo'n langdurig (3 uur per les en ik moest met Saskia van vier en Kai van acht blijven wachten) en inderdaad duur iets, dat we er, zodra Katja zei, dat ze het niet meer leuk vond (geen leuke lerares), mee zijn gestopt.

Toen Katja dus thuis in Virginia al voorstelde dit keer in Aruba te gaan paardrijden, was ik daar meteen voor te vinden. We zorgden ervoor, dat iedereen een spijkerbroek inpakte, en vanochtend is het dan zover!

Om kwart voor acht gaat de wekker van Ricks horloge en we eten gauw ontbijt en kleden ons aan. Het voelt vreemd om in dit klimaat een lange broek aan te trekken. Van anderen op het Aruba forum heb ik gelezen, dat het wel erg aan te raden is.

Keurig om tien voor half negen worden we opgehaald. In de van van Rancho La Ponderosa zitten al drie stellen, die bij andere hotels zijn opgehaald. Er is nog precies plaats voor ons vijven.

Bij de ranch aangekomen (waar behalve paarden ook geiten, kippen en een koe worden gehouden) moeten we allemaal een formulier ondertekenen, dat we de ranch niet verantwoordelijk zullen houden voor eventuele ongelukken. Jelle wordt onze groepsleider. Tijdens het opzadelen hoor ik, dat hij met een Amerikaanse getrouwd was en zijn twee kinderen in Pittsburgh ook Nederlands heeft geleerd. Hij kan zich dus wel met ons Nederlands-Amerikaanse gezin vereenzelvigen.

Toch wel ietwat zenuwachtig stap ik op mijn paard Charro. Het is een grote witte hengst en voor mijn lange benen moet de stijgbeugelriem flink aangepast worden. Kai heeft ook een schimmel, die Scorpio heet, en ook Ricks paard is een schimmel, Aurora. Saskia krijgt het kittige paardje Carolina en Katja rijdt op Princess. We worden allemaal aangesproken met de naam van ons paard, want in zo'n korte elf namen leren lukt de leiders niet.

Als we eenmaal gaan lopen valt het me alles mee. Charro lijkt er echter niet zo'n zin in te hebben. De andere paarden stappen flink door, maar hij blijft achter. Ik krijg de indruk, dat hij pijn heeft en zeg dat tegen Pedro, een van de gidsen. Daar krijg ik gelijk in, want Charro heeft een steen in zijn hoef. Ik moet even afstappen en de steen wordt verwijderd. Daarna heb ik een veel enthousiaster paard!

We lopen eerst door een buurtje, maar dan al gauw de dorre wildernis vol cacti van Aruba in. Het is zinderend warm, maar ik geniet! Wat een ervaring is dit!! Na een tijdje gaan we over in draf en als het terrein wat vlakker wordt zelfs in galop! Yeehaw!!

Ook de kinderen genieten met volle teugen. Kai, die eigenlijk niet mee wilde, geeft toe, dat dit veel leuker is, dan hij had verwacht. Na een uurtje bereiken we de kust. Daar worden wat foto's genomen van ons te paard en we nemen een korte pauze bij de ruines van de goudmijn. Daar krijgen we ook een flesje water, dat ik vrijwel in een teug leegdrink! Je krijgt wel dorst van dit stoffige rijden!

Op de terugweg galopperen we nog veel meer. Wat een heerlijk gevoel, ik wil eigenlijk, dat dit ritje eindeloos zal duren (al voel ik mijn achterste wel!). Mijn cameratas hangt om mijn nek en met al het gehos breekt het hengsel daarvan. Gelukkig stapt geen van de paarden achter mij op de tas en kan een van de gidsen hem weer ongedeerd (alleen kan ik hem niet meer over mijn schouder hangen).

Na zo'n twee uur zijn we terug op de ranch. Dit ritje was zijn geld dubbel en dwars waard, daar zijn we het allemaal over eens! Ik knuffel Charro eens flink, die zijn hoofd dankbaar tegen mijn zij aandrukt. Dit heeft mijn interesse in paardrijden weer helemaal aangewakkerd.

Terug in het hotel doen we als de wiedeweerga onze badpakken aan. Na een snelle duik in het zwembad om af te koelen, gaan we lunch eten bij Bugaloe. Dit keer nemen Katja en ik het broodje gerookte zalm. Dit is onze favoriete lunchstek aan het strand. De prijzen zijn redelijk en het eten erg lekker.

Rick en de kinderen gaan vanmiddag naar het nieuwe waterpark op het eiland, Morgan's Island. Ik heb gisteren al genoeg waterpark gehad. Die hoge glijbanen doen me niets en we hebben in onze omgeving genoeg waterparken.

Zand, zee en snorkelen, dat is mijn passie hier in Aruba. Rick zet mij af bij het Arashi strand, waar ik eerst anderhalf uur ga snorkelen. Ik zie weer mooie dingen, waaronder een enorme zeester, een octopus en verschillende mooie vissen.

Na het snorkelen zoek ik een plekje op het strand om mijn (Nederlandse) tijdschriften te gaan liggen lezen. Ik vind een idyllisch plekje onder een van de palmbomen. Het uitzicht is een andere palmboom, de turquoise met blauwe zee en de catamarans van de verschillende snorkeltochten. Beter kan het toch niet?

Om een uur of vijf zie ik Rick en de kinderen weer aankomen. Zij hebben grote lol gehad in het park. Rick geeft echter toe, dat er maar weinig glijbanen waren, die ik leuk had gevonden (ik ga het liefst op een grote band naar beneden). Ik heb ze dan ook echt niet gemist tijdens mijn ontspannende strandmiddag!

Boven maken Katja en Rick zich snel klaar. Zij gaan vanavond een nachtduik doen. Dat betekent, dat Kai, Saskia en ik samen gaan eten. Na de zonsondergang, die vanavond helemaal helder is, alleen zie ik de befaamde groene flits helaas niet, gaan we op weg.

Salt and Pepper is een tapas restaurant tegenover het Radisson hotel. Dat is twee hotels verderop, dus makkelijk te belopen. Achter de hotels liggen allerlei winkeltjes en restaurantjes met terrasjes, dus het is er erg gezellig.

De meeste medewerkers bij Salt and Pepper zijn Nederlands, wat ik ook weer leuk vind. We krijgen meteen een tafeltje op het terras, waar op ieder tafeltje een verschillend zout en peper stel staat. Dit restaurant verzamelt die en als je er een voor ze meebrengt, krijg je een gratis glas wijn. Ze hebben binnen een flinke verzameling.

Saskia heeft niet veel honger, dus bestelt enkel wat mozzarella sticks. Kai en ik zijn avontuurlijker. Kai's smaak is de afgelopen paar jaar sterk veranderd. Was hij voorheen nogal kieskeurig, nu probeert hij van alles en nog wat. Dat geeft hoop voor Saskia, die ook niet veel lekker vindt.

Kai en ik delen een aantal tapas. Ik begin met een gazpacho met serrano ham, erg lekker. Kai neemt de kipvleugeltjes en ik de Sechuan tilapia, die lekker is, maar wel erg in saus drijft. Verder delen we brie met mangosaus, pittige biefstukhapjes en een dip met spinazie. Allemaal erg lekker en tevreden lopen we terug naar het hotel.

Daar zijn Katja en Rick ook net terug van hun duik. Ze zijn naar hetzelfde scheepswrak geweest, als waar we dinsdag hebben gesnorkeld en gedoken. Ze zijn helemaal enthousiast, want ze hebben murenen zien eten, vissen zien slapen en twee kreeften en een zeeschildpad gezien.

Rick en Katja hebben nog niet gegeten, maar Katja wil eerst douchen. Terwijl zij dat doet, gaan Rick en ik naar het casino. Daar is plaats aan de $5 minimum inzet blackjack tafel. Er zitten een aantal leuke, praatgrage spelers en ook de dealers zijn dit keer vrolijk (soms kan er geen lachje of woordje vanaf). Dat maakt het erg leuk, dus ik blijf, nadat Rick en Katja naar Taste of Belgium vertrekken, nog een uurtje spelen. Uiteindelijk win ik maar $5, maar beter iets, dan niets!

De foto's zijn ook weer bijgewerkt, inclusief paardrijfoto's, klik hier.

5 comments:

  1. O leuk paardrijden! Ik ga het ook nog eens doen, Micky wil ook wel mee. Ik heb zeker al 12 jaar niet meer op een paard gezeten. In Nederland reden Micky en ik wel vaker. Dat galoperen als je nog nooit gereden hebt vindt ik maar griezelig.

    ReplyDelete
  2. Leuke foto's, ziet er allemaal heel gezellig uit. Jullie zien er goed uit op de paarden, lijkt me leuk om te doen in zo'n omgeving.

    ReplyDelete
  3. Oh boy, dat wordt een huis met een grotere tuin ;-) zeg maar weiland ;-) want als je daar eenmaal mee besmet bent en het virus breidt zich uit dan wil je niets liever dan een paard bij je huis hebben staan, liefst 2 (of meer ha ha)

    ReplyDelete
  4. Oh wat is dat GEWELDIG he??? We zijn zo een paar jaar geleden gaan rijden in Bryce Canyon. Dat was ook een super ervaring!

    ReplyDelete
  5. Wat leuk dat jullie zijn gaan paardrijden! Je kunt hier te kust en te keur op Lisa's Roos rijden.....

    Heerlijk, heerlijk, heerlijk om lekker te lezen onder de palmbomen en ook nog eens uit te kijken op de zee, ik ben stikjaloers!

    ReplyDelete